Wzniesiono go jako element fortu pancernego obrony bliskiej,
klasyfikowanego jako główne dzieło pierścienia (Gurtelhauptwerk). W chwili obecnej pozostaje trudno dostępny, co
uniemożliwiło zaprezentowanie detali jego wnętrza. W okresie po drugiej wojnie
światowej obiekt adaptowano na schron przeciwlotniczy. Elementem
przeprowadzonych wówczas prac było przykrycie niemal całej bryły budowli nasypem
ziemnym, przez co ściany bojowe (ze strzelnicami) pozostają aktualnie
niewidoczne.